श्रीमद्भगवद्गीता
अध्याय ११
श्लोक १४
ततःसविस्मयाविष्टो हृष्टरोमाधनञ्जयः प्रणम्यशिरसादेवं कृताञ्जलिरभाषत
छंद अनुष्टुप(३२)
tataH sa vismayAviShTo hRRiShTaromA dhaNa~njayaH ।praNamya shirasA devaM kRRitA~njalirabhAShata ॥
tataḥ sa vismayāviṣṭo hṛṣṭaromā dhanañjayaḥ ।praṇamya śirasā devaṃ kṛtāñjalirabhāṣata ॥